Ook de Catsittersclub zal aanwezig zijn met een stand en zal kleine geschenken verkopen aan een mini-prijs.
Dit uiteraard ten voordele van de vele (zwerf)katten die Catsittersclub onder haar hoede heeft.
De kleine geschenken zijn snoepzakjes voor de kids en cupcakes voor alle andere lekkerbekken.

Praktisch: je kan onze stand vinden in Leopold II-laan in Wenduine en dit van 10u tot 18u.

Tot dan!

(met dank aan Heidi en haar moeder die zich weer 100% inzetten)

Telkens opnieuw, was je er weer.
In goede en kwade dagen.
Soms om de dag, of enkele dagen later, maar je was er, elke keer.
De kou brak aan, voor de zoveelste winter trok je jouw winterpels aan.
Gewapend met een vetlaag (die eigenlijk steeds minder werd), trotseerde je de ijzige temperaturen.
En toen moest het gebeuren: je kwam niet meer.
Nog steeds vragen we ons af waar je bleef.
De duinen uitgekamd, leden bevraagd, briefjes uitgehangen…niets mocht baten.
Misschien nam een lieve dame je mee, misschien kom je plots nog tevoorschijn.
Het doet pijn, zonder afscheid je te moeten missen.
Maar weet dat je altijd een plekje in ons hart hebt.
Je was zo sterk, zo onverslaanbaar…jammer dat je een buitenleven moest ondergaan.
Weet dat we vechten, en blijven vechten voor dierenwelzijn.
Het ga je goed, we laten je los…

Heidi

De jaarlijkse algemene vergadering gaat door in de Zeeduif (Bredeweg 6, 8420 De Haan).

De vergadering start om 18u. Alle leden zijn welkom!

Zoals jullie kunnen zien hebben we ook een nieuwe website met een andere naam: www.catsittersdehaan.be vervangt www.catsitterclub.be. (deze laatste blijft nog bestaan als archief)

Enkele leden uit Brussel, actief lid Heidi, toekomstige bewoonster van Vosseslag en de mama speciaal uit Knokke gekomen voor de jaarlijkse algemene vergadering in De Zeeduif te De Haan op 29 april 2017.

Hei, iedereen,

Het is toch anders uitgedraaid dan gedacht. Alhoewel we allen toch een klein hartje hadden….
Misschien is het beter zo, korte pijn voor haar en voor ons.
We willen haar toch de lijdensweg besparen hé, en met de winter voor de deur.
Het was hard nieuws, even slikken.
Maar samen zijn we sterk, en hebben hetzelfde doel: de poezen helpen, in goede en kwade dagen.
Laat we onze energie bundelen, even stilstaan vandaag bij het afscheid en morgen er weer te staan voor de anderen die onze zorg zo nodig hebben.
Niettemin dat we Jezuske in ons hart zullen blijven dragen, ze was zo trouw en lief geworden…
We zullen haar missen, de rots in de branding…

Groeten, Heidi

Vorige dinsdag 3 februari was een treurige dag. We moesten het oudste van onze zwerfkatjes die ooit aan de kiosken leefden, doen inslapen. Plastiekje, zoals ze aanvankelijk heette, was sinds 1997 een huiskatje geworden, opgevangen in Gent bij de secretaris. De naam Plastiekje kreeg ze, doordat ze gekneld geraakte in één van de plastieken ringetjes van de verpakking waarmee in die tijd een sixpack blikjes werd samen-gehouden. Het kostte heel wat moeite om haar indertijd daarvan te verlossen.

Want ze liep wel mee te huppelen op straat, maar pakken was er niet bij. Door haar in te sluiten is het dan toch gelukt en het was hoogdringend , want haar pootje zat erin gekneld. Nog jaren kon men de lijn zien op haar lichaam waar ze ingesnoerd geweest was.

In 2010 kwam ze met haar bazinnetje en haar compagnon poes definitief in De Haan wonen. Jammer genoeg kon ze niet meer in de vrije natuur lopen, alleen op het terras. Het was een kranige poes, maar plots kreeg ze niesaanvallen en kon niet meer eten. Doordat haar oude adertjes geen bloedafname meer mogelijk maakten en ze verdoving niet kon overleven, kon ook geen grondig onderzoek gedaan worden. Ze is eigenlijk maar een viertal dagen slecht geweest in haar bijna 20 jaar lange leven.

Ik onthoud haar manier om mij duidelijk te maken dat ik in de zetel moest gaan zitten en dan kwam ze dichtbij liggen en wilde uitgebreid gestreeld worden. Ze genoot ervan. Dat wil ik mij herinneren.

Met diegenen die vroeger de katjes aan de kiosken gekend hebben, wil ik die herinnering delen.

Jeannina.